Literatur printzak hitz lauz

«Seme maite-maiteok, urrutiko herri batera abiatzera zoazten honetan, lerro gutxi hauek idazten dizkizuet betiko gorde ditzazuen -zioen aita batek 1937ko maiatzean, bere semeek erbesterako bidea hartzeko bezperan.

Bazen behin, Bagdadeko hurian, merkatari aberats baten zerbitzuan lan egiten zuen morroi bat. Egun batez, goizaldetik, morroia Bagdadeko azokara abiatu zen erosketak egitera. Baina goiz hura ez zen beste goizak bezalakoa izan.

=================================

Bitxia iruditu izan zait beti gizakiok animaliekiko dugun jarrera. Tira, horrela esanda, gezurra da hori. Antzinako gizakiena, beste herrialdeetakoena, baserritarrena..., askoz naturalagoa iruditzen zait.

Behin batez, emakume bat asto baten gainean zihoan, eta hari tiraka, senarra. Jen­deak, haiek ikusirik, esan zuen:

Zemouz zaude? Beti bezela irrifartsu ta alai, seguruna! Izketan baño geyo bertsotan iten, ingurukuak nazkatu arte! Ni, ze esangoizut ba, ondo ez. Betiko martxan.

«Ohean hitz egin, zigarroak erre, bonboiak jan, edari goxoren bati tragoxkak lapurtu, musika entzun: "izara artean mundua dago, izara artean zerua..."».

Heriotza zigorra erabakita zegoen, apelaziorik gabe, eta abisua emana zitzaion kondenatuari. Goizaldeko seietan urkatuko zuten, eta orduaren zain zegoen, ziegan.

Goiza Ezkurdin pasatu nuen, aulkian eserita, irratia entzunez eta han urmaeletan bizi diren ahate koloretsuei begira. Etxera bueltatuta ohe gainean etzutearekin batera ohartu nintzen irratia falta zitzaidala.

Ahulezia gizakien berezko ezaugarria da. Ahul jaiotzen gara, hauskor, babesgabe, eta askotan onartu nahi ez badugu ere, ahul izaten jarraitzen dugu heldutasunera heltzean.

Geure buruaz dugun iritzia hobetzeko lagungarri ei diren liburuz beteta daude liburu-dendetako apalak.

Erradikal hitzak ez dauka prentsa onik, ez dago ondo ikusia. Gaur egun, ba-tzuk besteei aurpegiratzen dieten irain moduko bat bihurtu da erradikal hitza.

Kopiatzea ez dago ondo ikusia. Zerbaitek balioa izateko originala izan behar omen du, jatorrizkoa.

Gustuko ditut abesti batekin maitemintzeko gai diren pertsonak. Hain gustukoa duten kanta entzuteko erregutzen dizutenak. Zoragarria da, ezta?, galdetzen dizute kantak eurengan piztu duen pasioa zeure aurpegian ere bilatuz.

Norbaitek galdera hau eginez gero, jakingo al genuke zer erantzun? Gai izango al ginateke zoriontsu garen ala ez bereizteko? Posible al da erabakitasunez bai ala ez erantzutea galdera honi?

=================================

Amonak eskaleak hartzen zituen etxean. Halaxe kontatzen du behintzat amak. Haurrak zirelarik kalean burla egiten zioten aldian-aldian etortzen zen eskaleari eta gero etxera bueltatzean eskale bera aurkitzen zutela etxean, eskaratzean.